Lang geleden regeerde een koning met harde hand Hij hongerde naar alle rijkdom van het land Zijn onderdanen slaafde in de mijnen Waarvoor bos en landschap moest verdwijnen
Ze brachten naar boven, glimmend steen Waarvan alles in de schatkamer verdween Maar op een dag liepen de mijnen leeg En de honger van de koning steeg en steeg
De druïde van de koning liet hem weten Dat hij zijn onderdanen niet moest vergeten Hun zakken zitten vol met munt Die men beter aan de koning gunt
Al snel ging de taks omhoog En liepen de zakken van de mensen droog Het land kreunde onder honger en verval Maar de koning gaf geen aandacht aan dat al
Zijn honger was nog niet gestild En de belasting werd omhoog getild Het leger viel de huizen binnen Om het laatste brood te innen
De bevolking ging er snel van door Voor men ook hun kleren verloor Maar de koning had nog altijd lust Voor rijkdom en hij vond geen rust
Totdat alle schatten van het land In zijn schatkamers waren beland Hij richtte zijn ogen op zijn soldaten En zag dat ze bekleed waren met ijzeren platen
De koning zei dat al dat glimt Moest worden ingediend onder zijn bewind Harnas, speer of een zwaard En zelfs de generaal zijn paard
Al gauw ging het leger ook op de vlucht voor de koning zijn hebzucht Maar het kon hem helemaal niets schelen dat hij niemand had om te bevelen
Want hij had de grootste schat die iemand ooit heeft gehad Maar toen hij door de straten liep was er niemand die zijn naam riep
Wanneer de zon ook 's nachts verdween dan was de koning echt alleen Zo zat hij eenzaam op zijn troon Bekleed met de schoonste kroon
Heersend over verlaten zand Werd hij de koning van Niemandsland
"De Koning van Niemandsland" is een populair sprookje dat oorspronkelijk uit Seventsvoort in Tír komt. Verschillende versies bestaan van het verhaal, maar in het algemeen vertelt het over een hebzuchtige koning die alle rijkdom in zijn land opeist. De inwoners blijven met niets over, waardoor ze wegvluchten en het land in verval geraakt. Wanneer de koning niets meer bij de bevolking kan halen, keert hij zijn hebzucht tergen zijn eigen leger en metgezellen, tot enkel de Koning als enige inwoner over blijft in het land. In meer grimmigere versies van het verhaal, eist de koning dat iedereen die niet kan betalen, geëxecuteerd wordt. In dit geval wordt de bevolking stapsgewijs uitgemoord, en kannibaliseert het leger vervolgens zichzelf, tot de Koning zelf zijn dolk door het hart van zijn laatste generaal jaagt. In een nog andere versie, is alles een list van de druïde, die niet was opgezet met de mijnbouw en ontbossing. In deze versie van het verhaal, is het uiteindelijk de druïde die de koning vermoord, waarna de druïde vervolgens de Koning van Niemandsland wordt.