Brachus Tír is een historisch figuur uit de Derde Telling van Ittilia; bekend als de oprichter van het Koninkrijk van Tír en het Sarnisme.
De eerste verschijning van Brachus Tír wordt gesitueerd in het jaar 6841 van de Derde Telling. Tír was toen als op volwassen leeftijd. Hij noemde zichzelf een apostel van de ware god “Sarn”. Een bewering die hij ondersteunde met zijn mysterieuze kracht, die werd beschreven als “een macht waarmee hij zijn vijanden kon doen verwelken als bladeren in de herfst en zijn bondgenoten kon laten bloeien als bloesems in de lente”. Er wordt gespeculeerd dat het in feite over een zekere vorm van dodenbezwering gaat.
Leer van Sarn
Brachus Tír beschreef Sarn als de ware God en de enige heerser over leven en dood. Oergeesten zouden slechts zwakke reflecties zijn, en de Thrigôdel zelfs valse idolen. Volgens Tír is toewijding aan Sarn de enige manier om absolute controle over het leven te verkrijgen en om herboren te worden.
Tot op heden is het bestaan van Sarn nooit bevestigd, en niemand in het koninkrijk van Tír de Yxothri heeft Sarn ooit waargenomen, behalve volgens de woorden van de koninklijke families en hoge priesters. Desondanks zijn de inwoners van het rijk toegewijde volgers van Sarn.
Opkomst tot Faam
In 6843 van de Derde Telling had Brachus Tír een klein aantal druïden als volgers, met wie hij het woord van Sarn verkondigde. Zijn echte faam verwierf hij echter pas in 6847 van de Derde Telling, toen hij samen met zijn volgers de draak Prioltoroch de Zwarte Adem versloeg. Deze overwinning bracht hem faam en glorie, en zijn woorden kregen steeds meer gewicht.
Stichting van de Tempel en Heilige Oorlog
In 6849 stichtte Tír de eerste tempel van Sarn in Pultan, een kleine stad in een neutraal gebied in de centrale Avondlanden. Slechts een jaar later nam Tír de stad op bloedige wijze over, onder het voorwendsel ketterij uit te bannen. Dit markeerde het begin van de heilige oorlog van Tír, die tot op de dag van vandaag voortduurt.