Het Punthaagse rijk was een staat gedurende de middenperiode van de derde telling die zich uitstrekte over huidige Wehltir, Slovist, Fevilsor en Kastimír, alsook regio's van Annoriën, Kobaque, Murumbia, Qzesbwil en Umíria. Haar hoofdstad was Puntha, in het huidige Fevilsor. Het Punthaagse rijk was het dominantste rijk van haar tijdperk, en had bijna volledige controle over zowel de Doresj- als Settanzee. Het rijk viel uiteen in 5133 van de derde telling, nadat een usurpatie van de troon leidde tot het ontstaan van verschillende separatistische bewegingen en uiteindelijk tot een bloederige burgeroorlog.
Het rijk bleef nog een lange tijd regeren over regio's van Fevilsor, Wehltir, Umíria en Slovist. Het kon voor korte tijd zelfs uitbreiden tot verder in Zalamasj. In 5361 ontstond echter een nieuwe burgeroorlog, waardoor het Punthaagse rijk verder versnipperde.
Culturele impact
Op zijn hoogtepunt was het Punthaagse rijk het grootste rijk qua omvang in de geschiedenis van Elmíron. Het was tevens ook één van de eerste echte beschavingen in Ittilia. Veel van de moderne talen en bouwstijlen stammen rechtstreeks af van hun Punthaagse voorouder.